- маңлайқара
- (Қарақ., Мой.) сорлы, байғұс. Қоржық м а ң л а й қ а р а, ата-енесі өліп, жетім қалған (Қарақ., Мой.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
маңлайқара
Смотреть что такое "маңлайқара" в других словарях:
қара былжыр — (Сем., Абай) қара балшық, лай. Олар қ а р а б ы л ж ы р айдап жүр (Сем., Абай). Қабырға атаулыда сылау жоқ, тек қ а р а б ы л ж ы р д ы баттастырып жаққан жапсырма бар (М. Әу., Абай жолы, II, 114) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара өкпе — 1. (Орал: Орда, Жән.) түйенің жөтеліп ауыратын ауруы. Ақыба су ішкен түйе қ а р а ө к п е болады (Орал, Орда). Бұрын түйеде қ а р а ө к п е көп болатын еді, осы күнде көп ауырмайды (Орал, Жән.). 2. (Жамб., Шу) қанның бұзылуынан болатын жылқы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлай — (Өзб.) қолайлы. Өзіңізге қ ұ л а й жерінен бастай беріңіз (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақлай құда — (Қарақ.) ұлы, қызы ержеткен кісілердің бір біріне құда түсіп, жіп байлап, үйлендіруі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
леплік лай — (Қарақ.) батпақ, ұйық жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
маңлай — (Жамб.: Сар., Шу; Қарақ.; Қ орда, Шиелі; Өзб., Ташк.; Талд., Талды.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Алм., Кег.; Ауғ.; Ир.) маңдай. Бір кезде мыстан кемпір әйелдің м а ңл а й ы н а н сипап отырады (Жамб., Шу). М а ңл а й ы м а сыздауық чығып, жанымды… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
таңлай құрақ — (Өзб., Ташк.) түрі адамның таңдайы сияқты тұлғада салынып, өте майда құрақшалардан құралған құрақ түрі. Т а ң л а й қ ұ р а қ қ а ақ және қара материал жұмсалады (Өзб., Ташк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қантек — (Қарақ.) үй салу үшін жасалған лай немесе лай жасалған шұңқыр … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желім ылай — (Қарақ.) сұйық лай. Кірпіш арасын ж е л і м ы л а й м е н байланыстырамыз (Қарақ.). қ. желім 3 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ғалдек арба — (Қарақ.) лай, балшық тасығыш арба … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
