майын мың тамызатын — (ҚХР) әдемі сөзбен алдап сулайтын (адам). Оның көршісі сөздің м а й ы н м ы ң т а м ы з а т ы н нағыз сырқында жігіт екен (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
май — бүлкіл. Майда, жұмсақ бүлкіл. Батырлар тегіс аттарына қонып, Надырқұлды ортаға алып, м а й б ү л к і л м е н қаңырдаңды қуалай жүріп кетті (Қаз. әдеб., 15.11.1974, 4). Май жеді. техн. Майды көп пайдаланды (жұмсады). – Тракторым м а й ж е п жүр,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
аққұс — зат. Иленген терінің майын алатын күйдіргі әк, у тас … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ашы — зат. Сортаң топырақ, тұзды көлде болатын, терінің майын кетіретін саз балшық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
іркіт — зат. Құрт қайнату үшін үлкен ыдысқа құйып жинаған сүтті пісіп, майын алғаннан кейінгі қалған ақ сусын … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күнжара — ир. зат. Майлы өсімдіктердің майын алғаннан кейінгі мал азығы ретінде пайдаланатын қалдығы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
майпалау — зат. Күріштен майын көп қылып жасаған ботқа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шыртылдақ — зат. Тортасы айырылған сарымайға жылқы майын қосып жасаған тағам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақмұрт — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.) етіктің ішкі ұлтаны, ішкілігі. Етіктің а қ м ұ р т ы н салу керек (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (ҚХР) тарысынан майын көп салып дайындаған тағам … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ащы-тұз — (Монғ.) ащы мен тұз. А щ ы т ұ з мал арқауы. Малдың семіруі де, бойға жинаған майын сақтауы да, іш алуы да ашыға байланысты («Ж. өмір», 9.06.1983) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі