ләйлі

1

(Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) өнерлі, сауыққой. Ол өзі л ә й л і жігіт (Түрікм., Көнеүр.). [Қарақалпақша ләйлі көңілді, көңілдендіргіш (Карак.-рус. сл., 1958)]

2

(Рес., Орын.) самаурынның астындағы поднос. Л ә й л і н і жақсылап сүрт (Орын., Бөр.)