Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қыша қағаз — Бір бетіне қыша жағылған қағаз; «горчичник» … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыша — зат. Нанға жағып жеу үшін, қыша дәнінен езіп жасалған қоймалжың әрі ащы зат. Алдар алдындағы қ ы ш а д а н нанға қалыңдап жағып жейді де, тұншығып көзінен аққан жасқа ие бола алмай қалады (Ел аузынан, 339) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қыша майы — Қыша өсімдігінің тұқымынан алынатын май … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыша — зат. Крест гүлділер тұқымдасына жататын бір жылдық техникалық дақыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қышағу — (Алм., Жам.) құмарлану, құмарту, құшырлана түсу. Мен бір істі бастамасам, одан сайын қ ы ш а ғ ы п кетем, тегі (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ыша-ыша — Қ орда., Қарм.) есекті тоқтатарда, тұрғызарда айтылатын одағай сөз (тұр тұр деу мағынасында). Ей, сен, ешекке ы ш аы ш а десей мына үлкен кісіге сәлем берейік. Ы ш а ы ш а десең жатқан ешек тұра қалады Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жарғышақтандыр — жарғышақтан етістігінен жасалған өзгелік етіс. «Аулым көшіп барады ау» деп ж а р ғ ы ш а қ т а н д ы р а ән созған белгі естілісімен Сапалай үзеңкі қағып қалды (К. Ахметбеков, Егіз қала, 375) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жарғышақтандыру — жарғышақтандыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бұғышақ — зат. Көне музыкалық аспап. зат. Бұғының баласы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жабайы қыша — зат. биол. Крест гүлділер тұқымдасына жататын бір жылдық арам шөп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
