қыш

1. (Шымк.: Шәу., Мақт.; Қ-орда: Сыр., Жал., Тер.; Өзб., Там.) кірпіш. Қ ы ш құюшылар келді (Шымк., Мақт.). Мен қ ы ш құюға шебермін (Шымк., Шәу.). Елдің көпшілігі үйді қ ы ш т а н салып жатыр Қ-орда., Жал.). Үйдің дуалын қ ы ш т а н өріп жатырмыз Қ-орда., Сыр.). 2. (Алм., Жам.; Жезқ., Ұлы.) күйдірген кірпіш. Алайда бұл үйдің әрбір қ ы ш ы н а дейін оған аса қымбат (Ж. Арыст., Жер ұй., 230). Аткомның кеңсесі Жаңабай үйінің қасында, салпы ерін Әбділденің ішкі қ ы ш т а н салған тапалтақ үйінде еді (С. Сейф., Шығ., 5 т., 40). Адамдар ішіндегі қашып шықты, Астында қалармыз деп өрген қ ы ш т ы ң (Рүс. дас., 85)