қырпу

1

(Шымк., Мақт.) қырат, биіктеу (жер). Дүкеннің алды қ ы р п у екен ғой (Шымк., Мақт.)

2

(Орал: Чап., Жымп.) тонның етегіне немесе бөріктің айналасына теріден салған жиек. Төсегінің қ ы р п у ы н тырмалай тінтіп, таспиығы мен алты тал шуда жібін тауып алды (Ж. Нәжім., Кішк., 50)

3

(Шығ.Қаз., Тарб.) әл, қуат, күш. Қартайған адамның қ ы р п ы кете бастайды (Шығ.Қаз., Тарб.)

4

(Шығ.Қаз., Тарб.) қырқу. Баланың шашын қ ы р п ы п таста (Шығ.Қаз., Тарб.)