- қырлы мылтық
- (Түрікм., Небид.) білтелі мылтық
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қырлы мылтық
Смотреть что такое "қырлы мылтық" в других словарях:
қырлы — (Гур., Маңғ.) ұзын қара мылтық, ішінің 2 3 рет айналатын қыры бар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кебін — 1. (Жамб., Шу) жүйрік аттың үстіне жабатын жабу. 2. (Түрікм., Красн.) оқ дәрісінің үстіне салынатын майлы шүберек, тығын. Қырлы мылтыққа әуелі дәрі салып, аузына к е б і н салады (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жезайыр — зат. көне. 1. Ерте кездегі мылтықтардың бір түрі. Мылтықтың «алты қырлы ақ берен», «он екі құрсау ж е з а й ы р», «қозыкеш», «құлдырмамай», «қара мылтық» деген аттары бар (Ата салты., 50). 2. Садақ оғының (жебенің) бір түрі. Сайгез, бұлың,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құлдырмамай — зат. көне. Ертедегі мылтықтардың бір түрі. Мылтықтың «алты қырлы ақ берен», «он екі құрсау жез айыр», «қозыкеш», «қ ұ л д ы р м а м а й», «қара мылтық» деген аттары бар (Ата салты., 50). «Нақыпбек! Тұр, қоршап алыпты» дегенімде, қ ұ л д ы р м а м … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
