қыңу

1

(Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш., Мары) қорқу, сескену, қаймығу. Жылан дәуіттен қатты қ ы ң а д ы (Түрікм., Ашх.). Жездесіне ызаланып қарап еді, бірақ Ақбала қ ы ң б а д ы (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 182). Бірақ ана дәу оған қ ы ң а т ы н емес (Т. Ахт., Шыр., сөнб., 81). Ақбас бурамен жарысқанда қ ы ң б а п едің (О. Бөк., Өз от. өш., 231)

2

(Ақт., Жұр.) ескеру, елеу. 50 балаға күнбе-күн тамақ керек, оны оқу бөлімі біле тұрса да қ ы ң б а й отыр (Жұрын ауд. газ., 1939, №13)