қынжы — зат. көне. Әрі бері ысып, қайысты жұмырлау үшін арнайы жасалған, бірнеше жерінде әртүрлі көлемде тесіктері бар сүйек құрал. Қайыстың тілінбеген бөлігін қ ы н ж ы д а н өткізіп жұмырлап, ұшына темір шығырық тағатын (Қаз. әдеб., 29. 05. 1981. 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бозай — (Алм., Нар.) бос, нашар. Ол бір ынжық, б о з а й адам екен! (Алм., Нар.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бозаң — (Алм., Кег.; Шығ.Қаз., Тарб.) бос, нашар. Ол бір ынжық, б о з а ң адам екен (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәми — (ҚХР) аңқау, ашық ауыз, ынжық («Сөз сан.») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мырың — (ҚХР) ынжық, ез. Ол нағыз м ыр ы ң н ы ң өзі («Сөз сан.») … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
санмал — Қ орда., Арал) ынжық, болбыр. Мынауың дұрыс с а н м а л адам ғой Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
саумал — Қ орда., Арал) қолынан түк келмейтін ынжық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сөлекей — (Гур., Маңғ.) шалағай, ораш олақ, сөлекет. [Түрікше сөлпүк ынжық, шалағай (Тур. рус. сл., 1977)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әлләзи — сын. жерг. Бос, болбыр, ынжық. Одан да әнжубас, ә л л ә з и м і н десеңші ( Қаз. әдеб., 03. 12.1976, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мәнжубастық — зат. Бос белбеулік, бостық, болбырлық, ынжықтық. Ақыры сол қауқарсыздық, м ә н ж у б а с т ы қ, көрлік неге әкелгенін қара (Т.Қосуақ, Мәрмәр., 169). Аңқау дейін десең аңқау емес, бірақ кейде осындай миғұла м ә н ж у б а с т ы ғ ы н көрсетіп қояды … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі