- қылбуыт
- (Рес., Орын.) тар. Құмыраның аузы қ ы л б у ы т болады (Рес., Орын.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қылбуыт — зат. Тар жер, қыспақ, қылта (Ө.Қанахин, Құдірет, 135). Шығанақ Үшшоқы қ ы л б у ы т ы н а н 17 километрлік шлюзді бөгетпен бекиді (Қаз. әдеб., 01. 12.1989, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылбуыттан — ет. Қылбуыт болу, қысылу, тарылу (Ө.Қанахин, Құдірет, 193) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі