- қылауыз
- (Қар., Шет) өсекшіл. Оның әйелі қ ы л а у ы з екен (Қар., Шет)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қылауыз — зат. көне. Жердің жағдайын жақсы білетін адам. Жол көрсетуші. Ақсақ Темір әсіресе жол көрсететін кісіге – қ ы л а у ы з ғ а өте көңіл бөлген (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 367). – Бұл қай жер, қандай ел? Сөйле! – деп Жошы сонау Ақжайқыннан бері жол … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылауыздық — зат. Қылауыз болушылық, жол көрсетушілік. Қ ы л а у ы з д ы қ қ а Темір Құтлық пен Құнжақ екеуі де жетеді ғой деймін (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 372) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі