- қылапат
- 11. (Жамб., Шу) пәле, зорлық. Жігіттің жақсысы қалып айтпайды, қ ы л а п а т салмайды (Жамб., Шу). 2. (Алм., Кег.) қиянат. Ешкімге қ ы л а п а т істегенім жоқ (Алм., Кег.)2(Алм., Шел.) алдамшы, өтірікші. Байбосын жарықтық тұрған бойы қ ыл а п а т адам ғой (Алм., Шел.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.