- құш
- 1(Жамб., Сар.; Қарақ.) қош, құп. Бұл сөздің мысал дегені қ ұ ш алынды (Жамб., Сар.). Қ ұ ш келіпсіз. Уақтыңыз қ ұ ш па? (Қарақ.). Еңбекші елім, көңілі қ ұ ш («Кировшы», 1941, №57)2(Шымк., Түркіс.) көңілді. Осы жолы қ ұ ш қайттым. Қ ұ ш қайтқанның белгісі жақсылық күні таянды. Жерігі әбден қанған соң, уақыты қ ұ ш болған соң. Жұртқа тұлға болғандай, туады енді бір батыр (Молда Мұса, 47)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.