- анча-мұнча
- (Алм.: Шел., Кег.) азды-көпті. Қолымызда а н ч а-м ұ н ч а малымыз бар (Алм., Шел.). [Ұйғырша анчә-мунчә (Уйг.-рус. сл., 1961, 18); хақ. анча-мынча азғана, азын-аулақ (Хак.-рус. сл., 1953, 27)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
