анча-мұнча

(Алм.: Шел., Кег.) азды-көпті. Қолымызда а н ч а-м ұ н ч а малымыз бар (Алм., Шел.). [Ұйғырша анчә-мунчә (Уйг.-рус. сл., 1961, 18); хақ. анча-мынча азғана, азын-аулақ (Хак.-рус. сл., 1953, 27)]