- құмырсқа ен
- (Гур., Шев.) қойдың құлағының ортасынан екі жағын ойып салынатын ен
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
құмырсқа ен
Смотреть что такое "құмырсқа ен" в других словарях:
құмырсқа — арыстаны. зоол. Торқанаттылар тобына жататын, мөлдір қанатты жәндік. Қ ұ м ы р с қ а а р ы с т а н ы диаметрі 10 см, тереңдігі 5 см шұқыр қазып алып, түбіне жасырынады да, олжасын күтіп жатады (Жәндіктер, 60). Қ ұ м ы р с қ а а р ы с т а н ы –… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырс деу — (Алм., Шел.) мырс ету, мырс етіп күлу. Менің қалжыңымды сезіп, Сәулетай м ы р с д е д і (Алм., Шел.). қ. мырш ету … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құмырсқа жегіш — зоол. Тісі жоқ, тек құмырсқа жеп күн көретін жануар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құмырсқа бел — этногр. Қынама етіп сәндеп тіккен киім (көйлек, камзол т.б.) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құмырсқаның тас басқаны тәңірге аян — (ҚХР) қанша құпия жасырын іс қылсаң да бәрібір із қалады … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мырш ету — (Қост., Затоб.) мырс ету. Ол ақырын ғана м ы р ш е т і п күлді. Қамзаның сөзіне м ы р ш е т і п күліп жіберіпті (Қост., Затоб.). қ. мырс деу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күреңке — зат. зоол. Құмырсқаның ірі келген, жыртқыштау бір түрі; құмырсқа арыстаны (Т. Мұсақұлов, Қаз. ор. терм. сөзд., 79) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қанатты — құмырсқа. зоол. Қанаты бар, ұшатын құмырсқа. Шайыр иісі бұрқырап, қарағай басынан қ а н а т т ы қ ұ м ы р с қ а құйыла бастады (Қ.Ысқақ, Тұйық, 85). Қанатты тышқан. Ұшар (летяга) кейде осылай да аталынады. Кейде аңшылар ұшарды қ а н а т т ы т ы ш … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
