құмақ

1

(Алм., Жам.) нанның бетіне себетін қара қоңыр дән. Тандырға жабатын наныңа қ ұ м а қ сеп (Алм., Жам.)

2

1. (Ақт., Ойыл) құмды жер. Машина қ ұ м а қ қ а келгенде жүре алмай тоқтайды да қалады (Ақт., Ойыл). 2. (Гур., Маңғ.) бос құм, қалың құм. Қ ұ м а қ т а жаяу жүру қиын (Гур., Маңғ.). Ойыл мен Қобда аудандарының белгілі қ ұ м а қ жерлерінде еш уақытта егін шығымды болып көрген емес («Соц. ауыл», 1940, №90)