- құйы
- 11. (Гур., Маңғ.; Орал, Чап.; Қарақ.) құдық. Қ ұ й ы ғ а қауға салып су ал (Гур., Маңғ.). Қ ұ й ы д а н су әкеле ғой, қонақтар келді ғой (Қарақ.). 2. (Гур., Маңғ.) құдықтың саяз түрі. 3. (Жамб., Мер.) шұңқыр, құз. Артында бір қ ұ й ы сай тұр екен (Жамб., Мер.). 4. (Жамб., Мер.) судың терең жері, иірім жері. Аспара мен Қорағатының қ ұ й ы с ы көп (Жамб., Мер.)2(Шығ.Қаз., Күрш.) ми батпақ. Аппақ балуан қ ұ й ы ғ а түскен түйені шығарып тастапты (Шығ.Қаз., Күрш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.