- құдық
- 1. (Қар., Қарқ.) пештің мойнының түбі. 2. (Жамб., Жам.) пештің ішкі айналмасы, жылу аралайтын жері. Қ ұ д ы қ үш, бес, не жеті болып тақ болу керек. Қ ұ д ы қ тақ болмаса жылы болмайды (Жамб., Жам.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
