құдағай

(Қ-орда: Арал, Сыр., Жал.; Гур.: Маңғ., Есб.; Орал: Чап., Жымп., Жән., Қара.; Ақт.: Қараб., Ойыл, Ырғ.; Қост., Жітіқ.: Рес., Орын.; Қарақ.; Ауғ.; Ир.) құдағи. Қ ұ д а ғ а й келіпті, бір марқа сойып ала кепті (Ақт., Ойыл). Қ ұ д а ғ а й қатты сөйлеп кете ме деп едік, олай болмады (Қост., Жітіқ.). Құда мен қ ұ д а ғ а й ы м ы з келді (Гур., Маңғ.). Здравствуй, қ ұ д а ғ а й тұра тұршы, Мойыныңды маған қарай бұра тұршы (Рес., Орын.). Оның үстіне бұл кезде оны қ ұ д а ғ а й тұтып, Мөңке ірі балық әкелген күні асқа шақыра қояды (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 270)