Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қуырған талқан — (Монғ.) майға ұнын көбірек етіп салып қолбақырға майды ысытып қуырған талқан. Қ у ы р ғ а н т а л қ а н сарғайып піседі. Қ у ы р ғ а н т а л қ а н д ы чайға салып жейді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
уыр — з.б.п … Орфографический словарь осетинского языка
ұңғуыр — зат. Ағашты ұңғып белгілі қалыпқа келтіретін құрал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қуыр — зат. жерг. Мұржа. Төбедегі түтін тартар жалғыз қ у ы р д ы ң аузынан сүңгілер салбырайды (Ш.Мұртазаев, Қызыл жебе, 11) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
æнæуыр — з.б.п., мин … Орфографический словарь осетинского языка
БÆТÆУЫР — Бæстæйы ном Нарты кадджыты. кæс «АРВЫ ДУАР» Ы СÆРГÆНДТÆ … Словарь по этнографии и мифологии осетин
сепсеқуыр — зат. бот. Алақан жапырақты, емдік қасиеті бар, қурай тектес өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жоңғуыр — (Жамб., Жуа.) сүргі. Ж о ң ғ уы р д ы рәндә деп те атайды (Жамб., Жуа) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сепсеқуыр — (Талд., Панф.) жапырағы үлкен, өзекті болып келетін қара топырақты жерде өсетін өсімдік. Жел тиіп қол қақсағанда с е п с е қ у ы р тамырын шыны түбіне жағып буласа, ол ауру жазылады (Талд., Панф.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұнғуыр — (Рес., Сарат.) ат тұяғын тазалайтын құрал (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
