қошы — (Ақт., Ырғ.) көңілі, ықыласы. Мен баламды қ о ш ы м келсе, киноға жіберемін (Ақт., Ырғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қошығын қошықтау — (Алм., Жам.) біреудің жоғын жоқтау, сөзін сөйлеу. Сен біреудің қ о ш ы ғ ы н қ о ш ы қ т а п нең бар еді (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қошы келу — (Түрікм., Красн.) риза болу. Досаевқа менің қ о ш ы м к е л д і (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қошықтау — (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш.) қостау, жақтау, қошаметтеу. Дегенмен, қарымы бір ғой, Самалдың сөзін қ ош ы қ т а у ы н қара (Түрікм., Красн.). Қ ош ы қ т а п халқым қарсы алды («Соц. Эмба», 8.03.1942. №20) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ОККАМИЗМ — «терминизм» филос. течение в поздней схоластике (14 нач. 15 в.), возникшее под влиянием идей У. Оккама и получившее значительное распространение в ун тах Англии (Кембридж), Франции (Париж), Германии (Гейдельберг, Лейпциг, Эрфурт), Чехии (Прага),… … Философская энциклопедия
бейхош — ир. сын. Бей жай, көңілінің қошы жоқ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кеуілінің қосы келмеу — (Гур., Маңғ.) көңілінің қошы болмау. Ол кісінің іштеңеге к еу і л і н і ң қ о с ы к е л м е й отыр (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаяқ — (Алм.: Кег., Шел., Нар., Ұйғ.; Ақт.: Байғ., Ойыл; Гур., Есб.) қай жақ. Әке, қ а я қт а н келдің (Алм., Нар.). Мен сенімен сөйлеспеймін, сенің айтып жүргенің қ а я қ т а ғ ы налог? (Ақт., Байғ.). Я, қ а я қ т а н келесің, қошы бала? (Ақт., Ойыл).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шабырт — (Гур., Бақс.; Қост., Жанг.) шабыт, көңілдің қошы, адамның ықыластануы. Кәзір өзімнің де ш а б ы р т ы м келмей отыр, шырақ (Гур., Бақс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
запылан — ет. Запы (запыс) болу, мезілену. Еңку еңку заманның ерқашты тіршілігінен з а п ы л а н ы п қалған ба, осынау қынама белді, ақ жаулықты төмен етектілердің үмітінен күдігі басым (С. Сматаев, Елім ай, 50). Ән – Біржанның ақтық қош қошы сияқты. З а п … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі