- қотыр бидай
- (Алм., Шел.) жабайы бидай. Биыл қ о т ы р б и д а й көп чықты (Алм., Шел.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
барабаншы — Қ орда., Қарм.) комбайнға бидай тастаушы. Б а р а б а н ш ы Жанғоспай комбайнға әкеп беріп отыр Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қасқалақ — (Шымк., Мақт.) қаптың кішкентай түрі. Кеше барып атай бір қ а с қ а л а қ бидай әкелді, әйтпесе қарап отыр (Шымк., Мақт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалу — 1 (Маң.: Маңғ., Шевч.) домбыра, қобыз, сырнай тарту. Бұл етістік көбіне домбыра шал, күй шал деген сияқты тіркес түрінде қолданылады. Домбыраға күй ш а л а білу үлкен өнер ғой (Маң., Маңғ.). Домбыраны жақсы ш а л а т ы н көрінесің, енді бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зіл — I зат. көне. Мүйізтұмсық. Қазақ «піл ауыр ма, з і л ауыр ма» дейді. Бұл жерде «з і л» деп мүйізтұмсықты айтып отыр (Қаз. әдеб., 09. 08. 2013, 4). II Зіл түсті. Өсімдік зіл ауруымен ауырды. З і л т ү с к е н бидайдың сабағы тез сынғыш келеді. Оның … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кепшік — зат. жерг. Қалбыр. Әжем к е п ш і к п е н бидай екшеп, тазалап отырған (Қ. Омарұлы, Әке, 28) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі