қосын

қосын
(Қост., Аман.) әскер тобы, бөлімі. Аманкелдінің басқарған әскерінде бірнеше қ о с ы н бар еді (Қост., Аман.). Мен десең қалың қ о с ы н атқа мінсін, Соңымнан бірі қалмай еріп жүрсін (Б. Майл., Шығ., 1 т., 308). ...Тарады бет-бетіне қалың қ о с ы н, Өлтірді өз қолынан батыр досын (Б. Майл., Шығ., 1 т., 309). Енді бұл қ о с ы н өздерінен басқа дүниеден түгел қол үзіп жалғыз қалды (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 238). Сусындарын ішіп, астарын жеп болған соң, қ о с ы н біраз тынықты (С. Сейф., Шығ., 5 т., 43)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "қосын" в других словарях:

  • қосын — зат. көне Жауынгерлер тобы, ерікті жасақ …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қосын тарту — (Алм., Кег.) жұмысын істеу, қызмет атқару. Бұрынғы кезде байдың қ о с ы н т а р т қ а н ы м ы з б е н жағушы едік (Алм., Кег.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жетіт — (ҚХР) қосынға келіп қосылған көмек күш …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • салық салу — (Қар., Шет) түнеу, қосын тігіп мекендеу. Олар бір жерге барып, с ал ы қ с а л ы п жатқанда батырлар да барады (Қар., Шет) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • егеуші — зат. Бір нәрсені егейтін адам. Махмуд шебер шаһардағы құрылысшы құлдардан таңдап алған бір қосын ісмер, қышкер, қалаушы, қашаушы, е г е у ш і, безеуші, бояушы қауымымен іске кіріскен (Е. Тұрысов, Темірлан, 220) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қос — I зат. Арбаға, соқаға парлап жегілген өгіз (көлік). – Мұнысы қалай? Екі қ о с, үш кісімен не істейді? (Қ.Әбдіқадыров, Әңгім., 9). Жұрт көлік шаршады деп қ о с ы н доғарып жатқанда, қарнын кебеже теңдегендей қылып өгіздің егіс қорғанға кіргенін… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қосындас — ет. Қосын болу, қосылу, бірігу. Бұл сөзді Батталқазы қабыл көрді, Қимастан жылап сықтап қасыма ерді. «Өткен іске өкінбе, Құлмамбет», деп, қ о с ы н д а с ы п, қол ұстап жүре берді (Құланаян Құлмамбет, Сөзімнің., 117) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тұтқауыл — зат. көне. т ар. 1. Ханды, хан сарайын қорғайтын күзетші қосын. Сонымен қатар, передовой полк аталатын маңдайда да, сторожевой полк аталатын т ұ т қ а у ы л д а да жеке қолбасы бар еді (М.Мағауин, Аласапыран, 301). Ал қазір қарауыл – т ұ т қ а у… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • үлке — зат. көне. Әскерилерге берілетін сыйлық, тарту. Ақсақ Темір өз қолдарының ондықтарынан бастап, қосын, түмен әскери қол басшыларына дейін ү л к е деп аталатын сыйлығын – жібек шапан, кәріс белбеу, барқыт тақия мен темір торлы сауыт үлестірген… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»