- қопақ
- 1(Қост., Аман.) қамыстың түбіндегі үйін, көкшіл жұмсағы. Қамыстың түбіндегі қ о п а ғ ы н мал жейді (Қост., Аман.)2Қ-орда., Арал) шөп-шаланның су бетіндегі үйіндісі. Жалпақ қара қайыз тымық судың бетін бауырымен сызып кеп, кішкене қ о п а қ қ а тұмсығын тіреді (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 228)3(Шымк., Түлк.) тары сияқты дәнді егіс. Биыл аздап қ о п а қ ектік (Шымк., Түлк.)4(Монғ.) балық аулайтын қармақтың қалқаны; қалтқы. Тағлым етіп тарихтан тайпалатын тереңге. Баташыдан қ о п а қ т а н, Бағзыға да қонақтап, Көк тәңріден жаралған Көкжал бөрі, маралдан (М. Сұл., Шыңғыс хан, 16)5(Қост., Тоб.) қоғалы, қамысты батпақ. Алакөлдің айналасы қалың қ о п а қ болған (Қост., Тоб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.