қоңсы

(Шымк.: Сайр., Бөг., Қызылқ.; Жамб.: Жам., Жуа.; Қ-орда: Сыр., Жал., Тер.; Қарақ., Тақт.; Түрікм.: Таш., Көнеүр., Красн., Небид.) көрші. Бүгін бізді қ о ң с ы қонаққа шақырды (Шымк., Сайр.). Қ о ң с ы м е н тату тұрғанға не жетсін Қ-орда., Сыр.). Қ о ң с ым ы з жақсы адамдар (Қарақ.). Біздер жиырма жылдан бері түрікмендермен қ о ң с ы отырып келеміз (Түрікм., Таш.). Оның қ о ң с ыс ы м е н өсегі бар деп айтады (Шымк., Бөг.). Отты құзаған өшірер, қ о ң с ы н ы құзаған көшірер (Мақал). Мынау біздің қ о ң с ы м ы зд ы ң баласы (Жамб., Жам.). Итарқа, қалмақ үйлі қ о ң с ы л а р ы. Ауылдың тұяқ кесті шаңы жағы (Х. Ерғ., Құр., 36). Аттың бәрі бір емес пе, ханның көңілі қалады ғой, өзіміз қ о ң с ы отырып жіберген атты бос қайтару дұрыс бола ма? («Қаз. әдеб.», 23.07.1965). Иесіне керек болса, қ о ң с ы с ы өкпелемейді (Мақал). Молда молдадан ілім алады, қ о ң с ы қ о ң с ы д а н тәлім алады (Мақал). қ. қоңшы.