қолтық — бүршік. бот. Өсімдік тамырсабағының бүйіріне шыққан бүршік. Тамырсабаққа жербеті өркендеріндегідей төбе бүршік, қ о л т ы қ б ү р ш і к және қабыршақ болады (Ботаника, 86). Жапырақ қолтығында қ о л т ы қ б ү р ш і к т е р болады (Бұл да, 82) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қолтығы жыртылу — қолтығы сөгілу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қолтық — зат. геогр. Мұхит, теңіз, көлдің құрлыққа ішкерілей жіңішкере кірген бөлігі; қойнау. зат. Киім жеңінің боймен астасқан жері. зат. Қолдың басы мен қолтықтың аралығы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қолтық сүйер — (Жамб., Шу) қыз аулына сәлем қылып келгенде қолтығынан сүйегені үшін жігіттің, келіннің жігіт аулына келін болып келгенде беретін кәдесі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қолтығы сөгілу — Бауырын жазып, көсіле шабу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қолтықша — зат. Үшкіл өрнегінің ішкі ойыс жағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қолтық сүйер — Жаңа түскен келінді сүйеген адамға беретін ырым … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
май қолтық түйе — (ҚХР) бос жүріп семірген, төс пен алдыңғы аяқтарының қолтықтарын май басып, тез терлейтін, күш көлігі болған ақта түйе. Керуеншілерге түгел бір көш жүгін арту үшін де м а й қ о л т ы қ т ү й е л е рд і жарамсыз деп санайтынбыз (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қоян-қолтық соғыс қарулары — (көне.) қазақтардың шабуыл құралдарының негізгі түрлері. Атқаратын қызметтері мен түрлеріне қарай шабатын, түйрейтін, сұғатын, кесетін қарулар болып бөлінеді … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
қоян-қолтық ұрыс — (Рукопашный бой) күресуші (соғысушы) жақтардың бөлімшелері жаяу бір біріне қысқа қашықтықта жақындап, негізінен, суық қарулар (найза,қанжар және т.б.) қолданатын таяудағы ұрыс түрі. Қазіргі кезде мұндай ұрыстар окоптарда, байланыс жолдарында,… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу