- қолқауаша
- (Қарақ.) қолдан егілген мақта
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қолқауаша
Смотреть что такое "қолқауаша" в других словарях:
қауашақ — зат. Мақтаның, гүлдің басы, қауашық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауаша — (Ақт., Байғ.; Рес., Орын.) оңаша. А у а ш а ғ а шығып сөйлесу (Ақт., Байғ.). Өздерің а у а ш а екенсіңдер ғой (Орын., Ад.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауаша — 1 1. (Қарақ.) мақта. Мақтаны қ а у а ш а ішінен айдама, қ а у а ш а н ы бүлдірер (Қарақ.). 2. (Түрікм., Таш.) мақтаның сыртқы қабығы 2 (Алм., Шел.) қабақтан істелген ыдыс. Көріңіз, қ а у а ш а д а су тұр (Алм., Шел.) 3 (Қарақ.) асқабақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауашақ — 1 (Шымк.: Түркіс., Мақт.; Өзб.) мақтаның сыртқы қабығы. Қ а у а ш а қ т ы ң ішінде мақта болады (Шымк., Мақт.). Қ а у аш а қ т а таза мақта жібектей, қозапая жуан жұмыр білектей (Шымк., Түркіс.) 2 (Алм., Балқ.) сүзгі. Түбектен балықты қ а у а ш а … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауаша — зат. Жауынгерлердің тамақ құйып ішетін сопақша қалайы ыдысы. Бұл екі арада солдаттар да таза шүберекке оралған жасыл қ а у а ш а л а р ы н а л ы п , к ө ш п е л і а сха н а ғ а бе т т е ге н (А.Сейдімбеков, Серпер, 195). – Отыра қалыңдар, деді… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
апиын — ир. зат. Көкнәр қауашағынан алынатын шырын … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көсек — зат. Мақта өсімдігінің өнім беретін түйнегі, ұлпа болып ашылатын шанақ, қауашақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мақта — зат. Басында қауашақтар өсетін техникалық өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пағал — зат. диал. Мақтаның сыртқы қабығы, қауашағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
суқабақ — зат. Қауашағынан ыдыс жасайтын қабақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
