- қоқан
- (Гур., Маңғ.) үлкен балықтарды тірідей тізіп қоятын арқан. Қазанғап, уа, Қазанғап, қ о қ а н д а ғ ы л а р ы н ы ң ең үлкенін жетелеп бері алып кел (Ә. Сәр., Тол. туғ., 67)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
