ауыл — биі. этногр. Бір ауылдың биі. Бұл кезде би лауазымының мынандай түрлері болды: төбе би, ара би, а у ы л б и і т.б. (Н. Мыңбатырова, Төле би., 22). Ауыл үй қонды. Үйір болды, жақындасты. Сөйте сөйте насыбайға мен де а у ы л ү й қ о н а б а с т а д … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыл салық — көне Бір ауылға салынған ортақ салық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыл айбаты — Қ орда., Қарм.) күйеудің ауылға келгенде берер кәдесі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыл-қыслау — (Қарақ.) ауыл аймақ. А у ы л қ ы с л а у аман түгел ме? (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыл-оба — (Орал, Жән.; Түрікм., Красн.) ауыл аймақ. А у ы л о б а ң м е н амансыңдар ма? (Орал, Жән.). Келген кісі «мал жан, а у ы л о б а аман ба?» – деп жай сұрасып жатты (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыл — з.б.п. (æдд. б.х. ай йæ) … Орфографический словарь осетинского языка
ауыл — зат. 1. Бір жерге қонған киіз үйлі көшпелі ел. 2. Жаңа кент. 3. Туып өскен жер, мекен, ел … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыл ағасы — Ауылдың беделді адамы, ақсақалы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыл итінің құйрығы қайқы — Әркім өз жерінде батыл, еркін … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыл шаруашылығы — Егін егу, мал бағу жұмыстарымен айналысатын шаруашылық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыл көрімдік — (Жамб., Шу) қалыңдықты көргені үшін күйеудің қыз жеңгесіне беретін сыйы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі