- қодыға
- (Сем.: Абай, Көкп., Шұб.) арқардың еркек төлі. Ол аңға шыққан еді, екі қ о д ы ғ а атып алыпты (Сем., Көкп.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қодыға
Смотреть что такое "қодыға" в других словарях:
оды-прения — оды прения, од прений … Орфографический словарь-справочник
қодыға — зат. Маралдың баласы. зат. Маралдың төлі, бұзауы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қодық — зат. Есектің төлі. зат. 1. Құланның төлі, құлыны. 2. Есектің құлыны; күре … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қодық — 1 1. (Түрікм.: Ашх., Мары, Байр., Таш.) құланның құлыны. 2. (Жамб., Шу; Қ орда: Шиелі, Сыр.) есектің құлыны. Балалар жаңа туған қ о д ы қ т ы қызық көріп ойнайды Қ орда., Сыр.). 3. (Көкш., Қ ту) малдың кішкенесі. Қ о д ы қ бұзау (Көкш., Қ ту) 2… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қодық — зат. Есектің өсіп қалған баласы. Есектің кішкентай баласын көдек, қ о д ы қ, тақай деп, ал одан үлкенін тайқар, есектің ұрғашысын мада, еркегін әңгі деп атайды (Қаз. этнография., 2, 86) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қодықта — … Құландар қ о д ы қ т а п, саны да көбейе түсті (Туған жер, 216) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
оды́шка — и, ж. Учащенность и затрудненность дыхания. Андрей Иванович уж пять дней не ходил в мастерскую: у него отекли ноги, появилась одышка, и обычный кашель стал сильнее. Вересаев, Два конца. [Инженер] страдал одышкой, и ему было тяжело подыматься в… … Малый академический словарь
қодықтау — Қ орда., Шиелі) есектің балалауы, құлындауы. Қ о д ы қ т а ғ а н есекке де күтім керек Қ орда., Шиелі) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Соломона оды — апокрифическое произведение, сохранившееся в гностическом сочинении Πίστις Σοφία, дошедшем до нас на коптском языке. Оды С. появились в Египте во втором веке по Р. Хр. и первоначально были написаны на греческом языке, следы которого сохранились в … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Всё оды пишем, пишем, / А ни себе, ни им похвал нигде не слышим — Из сатиры «Чужой толк» (1794) поэта Ивана Ивановича Дмитриева (1760 1837), в которой поэт высмеивает бездарных поэтов графоманов, вкладывая им в уста следующие слова: Что за диковина? лет двадцать уж прошло, Как мы, напрягши ум, наморщивши чело,… … Словарь крылатых слов и выражений
