- қию
- 11. (Жамб., Шу) тұс киіздің шетіне жүргізген жиек. 2. (Түрікм.: Ашх., Мары, Таш.) тонның сыртқы жиектеріне, жауырынына салынған барқыт маталар. Базарда қ и ю ы бар тондарды да сатады (Түрікм., Таш.)2(Орал, Жән.) шаш алдыру. Моншаға барардан бұрын шаш қ и д ы р а й ы қ (Орал, Жән.)3Қ-орда., Арал) өлтіру, қыру. Ақсұңқар құс қашан да болсын қ и я д ы ғой Қ-орда., Арал)4(Рес., Сарат.) сүндетке отырғызу. Баланы қ и ю әдетте жазғытұры болады (Рес., Сарат.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.