қиын

1. (Алм.: Нар., Кег., Шел.; Сем.: Абай, Шұб., Көкп., Ақс.; Тау., Қош.; Монғ.) өте, аса, тым, тіпті. Мен ол кісіні қ и ы н жақсы көруші едім (Сем., Абай). Мұхтар Әуезовтің «Абай жолы» романы қ и ы н жақсы кітап (Алм., Кег.). Мына кісі қ и ы н жаман болды-ау (Тау., Қош.). Екеуіне айналып жатқанында, Құтылды бір құлымен патша қашып. Мінгені патшаның қ и ы н мықты, Жаны қалып аллаға шүкір қыпты (Ақыт, 47). Қ и ы н алыс жер екен (Монғ.). Маған бұл қ и ы н ұнады (Монғ.). 2. (Сем.: Ақс., Көкп.) мықты, күшті. Ол үйдің сырасы аса қ и ы н екен (Сем., Көкп.). 3. (Алм., Кег.; Сем., Ұрж.) жақсы. Домбыраны ол қ и ы н тартады (Алм., Кег.). 4. (Алм., Кег.; Шығ.Қаз., Ү-Н.) жаман, нашар. Бұрын Мақсұт елді қ и ы н билеген екен (Алм., Кег.). 5. (Монғ.) жайсыз, жағымсыз. Қ и ы н адам көрінеді (Монғ.). 6. (Алм., Кег.) қатты. Қ и ы н күлді (Алм., Кег.). 7. (Шығ.Қаз., Ү-Н.; Тау., Қош.) көп. Былтыр осы маңда қ и ы н марал болды (Шығ.Қаз., Ү-Н.). 8. (Жамб., Жам.) білгіш, тапқыр