- қаязу
- 1. (Қост., Жанг.) кезеру, кебірсу, кебу. Ораза ұстап ерні қ а я з ы п тұрғанын қарашы (Қост., Жанг.). Екі-үш күнде жер беті қ а я з ы п, көк көтеріліп кетті (Қост., Жанг.). 2. (Қост., Жанг.) шөлдеу, таңдайы құрғау. Ол, сірә, қ а я з ы ғ а н шығар (Қост., Жанг.). 3. (Өзб.) тобарсу, кеберсу. Бұл жайылған қамырға қолданылады. Жайылған қамырдың бетін жауып қоймаса қ а я з ы п қалады (Өзб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.