қатты қара

қатты қара
(Түрікм.: Красн., Небид.) түпкі бұтағы баялышқа ұқсас ұзындығы 30-35 см, басында қатты бүршігі бар түйе жейтін шөп. Қ а т т ы қ а р а н ы ң басындағы бүршігі суықта да түспейді (Түрікм., Красн.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "қатты қара" в других словарях:

  • қарағаш — зат. Биіктігі 15 20 метрдей қуаңшылыққа төзімді, қабығы қара сұр, шегіршін туысына жататын қатты ағаш …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қара жарыс — Үлкен жарыс алдында аттың терін алу, сынау мақсатымен өткізілетін жүлдесіз жарыс …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қарақылыш — зат. зоол. Алған құсының басын жерге қиып түсіретін, сұңқар тектес алғыр құс. Олар – бүркіт, тұйғын, қаршыға, сұңқар, лашын, ителгі, қ а р а қ ы л ы ш, бидайық, қырғи, тұрымтай, жағалтай секілді алғыр құстар (Ж.Бабалықов, Қырандар, 5). Ауыз және… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сірге қара — (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Бекд., Небид., Жеб.) тарамданған, басындағы бүршіктері қатты, бүршігінің ішінде дәні бар, мал жейтін өсімдік. С і р г е қ а р а н ы түйе жесе іші кебеді, ондай түйені аузына айран құйып емдейді (Түрікм., Красн.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ұшқатты — сын. Ұшқат өскен, ұшқаты мол. Саржасыл сәуле артып бір беттерге, Шаңқай түстікте шалқып күн кеткенде, Ұ ш қ а т т ы шыңның ұшынан мұнартып, Тазқара қалқып, қалқып бір өткенде (Жалын, 1972, №2, 31). Ондағы жарлауыттардың, ұ ш қ а т т ы шыршалардың …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жәнәуіт — (Қарақ.) қатты қара ағаш. Етікші етік шегелейтін ағаш шегесін осы ж ән ә у і т т е н жасайды (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ат — I зат. Тоғызқұмалақтағы жүрілетін ұяны «ат» деп атайды (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 49). II Ат айналғысыз. Жиі отырған, өте тығыз орналасқан. Атақты рулары – қалың Қаржас, а т а й н а л ғ ы с ы з Айдабол, Күлік, Тұмар (Н. Баяндин.., Дала., ). Ат арба …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жалпыншақ — (Қарақ.) аттың үстіне жабатын жабу, сырттық. Аттың үстіндегі ж а л п ы н ш а ғ ы н алып өзін отқа қой (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • әгерден — (Қарақ.) жабайы сары ара, бал арасы. Ол ә г е р д е н н е н қатты қорқады (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • аш — (Қарақ.) ас. А ш деп етсіз пісетін ауқатты айтамыз (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»