қарақарын

қарақарын
1
(Орал, Жән.) келімсек, ел ішіне басқа жерден келіп сіңген адам. Сейітжан деген қ а р а қ а р ы н кеше бір шатақ шығарды (Орал, Жән.)
2
(Гур., Маңғ.; Орал, Орда) жылқының іш ауруы. Қ а р а қ а р ы н м е н ауырған жылқының танауынан шеміршек алады (Орал, Орда)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "қарақарын" в других словарях:

  • арын — ↓ ныййарын, ссарын Хуымæтæг, æнæаразгæ, цæугæ мивдисæг. Æнæххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: арынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: арæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: арæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон …   Словарь словообразований и парадигм осетинского языка

  • қарын бөле — Ағайынды екі кісінің қыздарының балалары бір біріне бөле болады. Осы бөлелердің (әрқайсысынан) арақатынасын ажырату үшін бір шешенің қыздарынан туған балаларды қарын бөле деген. Қазақ салтында қарын бөлелер бір бірімен өте тату ағайынға айналған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қарақас — 1 1. (Қ орда: Арал, Сыр., Жал., Шиелі; Қост., Жанг.) егінге түсетін құрт, қара күйе. Тарыға қ а р а қ а с келсе оңдырмайды Қ орда., Арал). 2. (Орал, Қара.) егін арасына шығатын арам шөп. Егініңе қ а р а қ а с шықса, қасқайдым деп біл (Орал,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бір қарын — (Қарақ.) бұзауда болатын ауру. Қой мен ешкіде болатын ауру: бір бидай. Тұяқтың арасынан ірің шығып тұрады. Бұны кейде «доңызбас» деп те атайды …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • балық қарын ара — (Қост.: Об., Жанг.) құрт. Б а л ы қ қ а р ы н а р а деп шервекті айтады (Қост., Об.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тегене — … Т е г е н е – жылқының қарын жағы ісіп ауыратын ауруы. Мұны кей жерде қарақарын деп атайды (О.Нақысбеков, Қаз. тіл. ауыс. гов., 100) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • күйіс қайыру — Жылқыдан басқа малдың жеген шөбін қайтадан шайнап бойына сіңіруі. Мүйізді ірі қара, қой, ешкі, түйе сияқтылардың көптеген түріне тән физиологиялық процесс. Күйіс қайыру кезінде таз қарын мен жұмыршақ қарындағы шала шайнап жұтылған азық ашып,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жұмыршақ — 1 (Қарақ.) местің кішкене түрі 2 (Гур., Маңғ.) бет орамалдық мата. Ж ұ м ы р ш а қ т а р д а н орамал жасайды (Гур., Маңғ.) 3 Қ орда., Арал) күйіс қайыратын мал қарнының бір бөлігі. Түйеде үлкен қарын, ж ұ м ы р ш а қ қарын және ұлтабар болады Қ… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»