- қара жарғақ
- (Шығ.Қаз., Ү-Н.) құлын терісінен істелген киім, тайжақы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қара жарғақ
Смотреть что такое "қара жарғақ" в других словарях:
жарған — (Қарақ.) көрпе. қ. жуырқан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жар — 1 (Орал: Казт., Қара., Орда, Жән., Чап.; Ақт.: Қараб., Шалқ., Ойыл, Байғ.; Гур.: Есб., Маңғ., Мақат; Қ орда, Арал; Рес., Орын.; Қарақ.) үйдің қабырғасы. Ж а р д а ілулі тұрған кімнің пальтосы? (Орал, Казт.). Ж а р газетіне оның суретін салып… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жарғы — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) ағаш кесетін ара. Бұтақты ағаш ж а р ғ ы ғ а да қиын кесіледі (Түрікм., Көнеүр.). [Қарақалпақша жарғы (Рус. карак. сл., 1947)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жарғыш — (Взрыватель) оқ дәріні әрекетке келтіру үшін қолданылатын құрылым. Ж тар орнатылуы бойынша (артиллериялық снарядтар мен миналарға, ракеталар мен торпедалардың ұрыс бөлшектеріне, инженерлік және теңіз миналарына, авиабомбаларға және басқаларына),… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
арақашықтықтан жарғыш — (Дистанционный взрыватель) нысананың әсер етуінсіз белгіленген уақыттың бітуімен траекторияда жарылу. Олар пиротехникалық (дәрі арақашықтық құраммен), механикалық (сағат механизмімен), электрлі және аралас болады. А.ж. жарықшақты, кассеталық,… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
қарақаптан — (ҚХР) ымырт, қараңғылық қоюланған шақ. Қ а р а қ а п т а н болғанда топты жарған Тайшұбар (Алпамыс батыр) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жарғыш — зат. в ет. Уақ малда болатын ауру түрі. Ешкі малы қойда болатын топалаң, күл, сарып, бөгежек, баспақ, қара түйнек, ж а р ғ ы ш, қызылшу сияқты аурулармен ауырады (Ана тілі, 25. 10. 1990, 8) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарақу — … Су шетінде қауызын жаңа жарған ақ гүлді үзіп жеп, екі ақ басты қ а р а қ у жүзіп келеді (І.Есенберлин, Шығ. жин, 1, 65) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бір-жар — (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Гур., Маңғ.; Қарақ.) бірлі жарым. Патиғаға б і р ж а р кісі болмаса, ауыл адамының бәрі келіпті (Түрікм., Ашх.). Сәбитовке барған кісі бос бармайды, жанына б і р ж а р шөлмек арақ алып барады («Жұм шы»,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
емен-жарқы — (Сем., Абай) шағын ғана, болмашы, мардымсыз. Көпшіліктің тұрмысы е м е н ж а р қ ы ғана (Сем., Абай). Абай қырдағы толып жатқан егінші, пішенші, е м е нж а р қ ы ғана тірлігі бар жатақ сатақ, бұқара сұқара дегенді қостағыш боп алыпты (М. Әу.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
