күл

1

1. Қ-орда., Арал) шешек, қорасан. Балаларға к ү л шығу да тоқталды Қ-орда., Арал). Оның бетіндегі бұжырлар – к ү л д і ң дағы Қ-орда., Арал). 2. (Сем., Ұрж.; Қ-орда, Қарм.; Түрікм., Красн.) ұсақ мал денесіне бөртіп шығатын жара. Қойға к ү л түсіп, әбігер көбейіп кетті (Сем., Ұрж.). К ү л м е н ауырған қой жарасының пәті қайтқанша көпке дейін жайылмай жүреді Қ-орда., Қарм.). 3. (Гур., Маңғ.; Қост.: Фед., Семиоз.) қара мал (жылқы, түйе) денесіне бөртіп шығатын ұсақ жара

2

Қ-орда., Арал) шақпақтың білтесі, қуы. Мұндай кезде шақпақтың к ү л і н құрғақ ұстамаса болмайды Қ-орда., Арал)

3

(Алм.: Шел., Жам.; Жамб., Мер.) гүл, шешек. Август айларында темекінің к ү л і н алып тастаймыз (Алм., Шел.). Мал адамның түрі болар, Перзент қызыл к ү л і болар. Бергеніне шүкір қылса, Тәңірім сүйген құлы болар (Жамб., Мер.)