- жұтпа
- 1(Жезқ., Ұлы.; Қар.: Шет, Нұра) маядан шөп суыратын құрал, шөп суырғыш. Қолыңа шөп кіріп кетер, ж ұ т п а м е н алсайшы (Жезқ., Ұлы.). Әбілғазы ж ұ т п а н ы әкел, шөп суырайық (Қар., Нұра). қ. сүңгуір, шотағаш.2(Ақт., Ырғ.; Шығ.Қаз.: Глуб., Қатон., Ү-Н., Марқ.; Сем., Аяг.; Гур.: Маңғ., Есб.; Қост., Жанг.; Қарақ.) қармақ. Ж ұ т п а қармаққа кішкене балық шаншамыз (Ақт., Ырғ.). Ж ұ т п а болса, мына сулардың бәрінде де балық көп (Шығ.Қаз., Қатон.). Балық аулауға ж ұ т п а керек (Сем., Аяг.). Мақат ж ұ т п а м е н балық аулап жүр екен (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.