желек

1

(Көкш.: Еңб., Щуч.; Сем.: Абай, Марқ.; Шығ.Қаз., Гл.; Рес., Омбы) шәлі. Ж ел е к т і бұрын көп киетін (Көкш., Щуч.). Ж ел е к с і з жүрген әйелге үйлеспейді ғой (Сем., Абай). Күйеу мен әкенің жеткен жерін көрген соң, беті ашылған кәрі қыз ж е л е к астында жасарып шолтаңдай сөйледі (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 333). 2. (Қ-орда: Сыр., Жал.) кимешек сыртынан тартатын орамал. Бұрын келіншектер салатын орамалды ж е л е к дейтін Қ-орда., Сыр.). Әйелдердің ж е л е к т е р і аппақ болады (Қост., Жанг.). Ж е л е к жұқа матадан жасалады. Қазір ж е л е к деген өзгеріп барады (Жезқ., Ұлы.). 3. (Монғ.) сәукеле орнына басқа жабатын орамал

2

(Сем., Ұрж.) жапырақты, гүлді көк шөп. Ж е л е к т і мал сүйіп жейді (Сем., Ұрж.). Біздің жерге ж е л е к шығады (Сем., Ұрж.)