- ақай жоқ, ноқай жоқ
- (Сем., Абай) айт-үйт жоқ, ай-шайға қарамау. А қ а й ж о қ, н о қ а й ж о қ, сенің мынауың не? (Сем., Абай). Аз ойлағанда Бөжей өз ішінен «шариғат та жөнге, шынға қарайтын шығар, а қ а й ж о қ, н о қ а й ж о қ көрінгенге бұйда бере бермес» дегендей (М. Әу., Абай жолы, I, 196). қ. ақай жоқ, тоқай жоқ.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.