жаң-жұң

шаң-шұң (С. Аман., ВДИКЯ). Жұрт өре тұрды, ж а ң-ж ұ ң (Б. Майл., Шығ., 5 т., 368). Бірсыпыра ж а ң-ж ұ ң н а н кейін Жасыбайға сөз беріледі (Б. Майл., Шығ., 4 т., 220). Ж а ң-ж ұ ң дауыс, салдырлаған шелек, бұрқылдап лақтырылған қар (Б. Майл., Шығ., 4 т., 228)