жабасалма

1

(Орал, Орда) керегені айқастырып, үстіне киіз жапқан күрке. Көшті тоқтатып, елдің бәрі ж а б а с а л м а жасады, аз тынықтық (Орал, Орда). Күн салқын түскенде ж а б а с а л м а н ы бұздық та жүкті артып ілгері кеттік (Орал, Орда)

2

(Монғ.) еркектің бас киімі. Елтіріден не лақ терісінен, не шүберектен арасына мақта тартып істеген доғаша сопақ тымақ. Ж а б а с а л м а н ы көбіне жазда, күздө киюге арнап істейді (Монғ.)