- әуміш
- (Түрікм., Красн.) әумесер, есерсоқ. Ақылсыз ә у м і ш тап болса, Атасын таптап құл етер (Түрікм., Красн.). Мендей есалаң, ә у м і ш, ашық ауыз қатын жоқ шығар жер бетінде (Ө. Қан., Құд., 224). қ. әугіп адам, әуекей, әуескі, әумәсір, әулекей.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
