Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
әлме-әл — қ. әлме һәл … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ілме — 1 (Шығ.Қаз., Тарб.) быламық, сүтке ұн салып қант қосып пісірген тамақ. І л м е – жеңіл тамақ. Ол балаларға і л м е жасап берді (Шығ.Қаз., Тарб.) 2 (Жамб., Тал.) тұтас туырлықтан бөлек, кішкене туырлық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ілме — I зат. кәс. Өрмектің жіптерін іліп қоятын қазық. Өрмекке адарғы, қылыш, арқау, сүзгі, і л м е секілді жабдықтар пайдаланылады (Қ.Толыбаев, Бабадан., 230). Жіп ұзыннан ұзақ созылып жатады. І л м е бекітілген қазықтың тұсынан арқау өткізеді де,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ілме тікен — (Жамб., Шу, Мойын.) сабағының биіктігі бір қарыстай тікен. І л м е т і к е н адырға шығады. І л м е т і к е н н і ң басында ұсақ, сулы дәніндей тікені болады (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
по́лимети́лме́такрила́т — полиметилметакрилат … Русское словесное ударение
ауыз бөлме — Үйдегі кіре беріс бөлме; ауыз үй … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
төгілме — көйлек. Етегі төгіліп тұрған, ұзын әрі кең көйлек. Әсеттің әні «Қысмет» деп жариалады, басына тақия, үстіне зерлі қазекей, бүрмелі етек, т ө г і л м е к ө й л е к киген Сұңғақ бойлы қыз (Қаз. әдеб., 18.12.1981, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
төлме — төбе сырға. этногр. Ұзын салпыншақты сырғаның бір түрі. Шар үлгісінде немесе ұзын салпыншақ болып келетін күмбез сырға, қозалы сырға, қоза сырға, т ө л м е т ө б е с ы р ғ а да кезінде кең тараған (Қаз. әйелдері, 1983, №9, 26) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шөлмең-шөлмең ету — (ҚХР) жалаңдау, тамсану, нысабы кету … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тілме — зат. мед. Адамның терісі мен кілегей қабығын қабындыратын жұқпалы ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
