- ақ
- 1(Алм., Жам.) сауылатын малдардағы ауру. А қ тиді ме, сүт шықпайды (Алм., Жам.)2(Алм., Жам.) анық, айқын, шын. Бір өтірігі жоқ, бәрі а қ, батыр жаудың қол-аяғын байлап, осында алып келді (Алм., Жам.)3(Жамб., Жам.) тек, тек қана. Мұндай еңбек үстінде Ұлтайдың ойлайтыны а қ: «бір іс екі іс болмасын, жақсы істелсе ол өзіме де, колхозыма да әбиір». Ұлтайдың бір мінезі – еңбек үстінде сөйлеу дегенді білмейді, білетіні а қ: аршындап қимылдау, норманы асыра орындау, қалғандарға көмек беру («Кол-шы», 1935, №67)4(Рес.: Волг., Қалм.) теңіз
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.