әбиір

(Шымк., Лен.) абырой. Ә б и і р і ң д і сақта, балам (Шымк., Лен.). Оны да місе тұтпай, күресте қоңыраулы Торым атанған бас палуанының ең болмаса бірер жұлқысуға келмей, шалқасынан түсіп, ә б и і р і ашылып қалғанына жәбірленген Жәңгір хан (Б. Аманш., «Жұлдыз», 1987, №3, 21). қ. әброй, әбүйір//әбиүр.