дере

1

(Ақт., Қараб.; Қост., Жанг.; Жамб., Шу) мал су ішетін науа. Д е р е д е н мал рақаттанып су ішті (Ақт., Қараб.). Ол д е р ег е су құйып, жылқы суарды (Қост., Жанг.)

2

(Қ-орда: Арал, Қарм.; Ақт., Ырғ.; Маң., Шевч.) үлкен астау орнықты тұру үшін жасалған орын. Көбінесе кірпіштен, тастан, ағаштан жасалады. Малшылар д е р е н і кірпіштен жасап, оған мал суаратын астау орнатады (Ақт., Ырғ.). Д е р е н і мықтап орнату қажет, өйтпегенде қойлар астауды аударып кетеді Қ-орда., Қарм.). Д е р е л е р і н түзетіп, құдықтың суын күзетіп (Қашаған ақын). Дулығасы биік төбедей, Төрт аяғы д е р е д е й, Кірпіктері жебедей (Аралбай)

3

(Қ-орда: Сыр., Шиелі) судың жоғарғы сағасы, көмей. Арықтың д е р е с і н бекітіп, су жібермейді Қ-орда., Сыр.). [Қырғыз тілінде қысыңқы, тар жер мағынасында жұмсалады (Кирг.-рус. сл., 1965)]