- далбай
- 1. (Ақт., Ырғ.; Орал: Чап., Жымп.; Қ-орда: Арал, Сыр., Жал.; Қост., Жанг.; Өзб., Ташк.) күн өтпеу, маса шақпау үшін киетін тымақ тәрізді жеңіл бас киім. Д а л б а й кимеген шашы жоқ тақырбасты маса опоңай талап тастайды (Қост., Жанг.). Мал базарының шетінде ат үстінде тұрған д а л б а й л ы кердерілер Жайықтың ішкі бетіне қарай иегімен меңзеп... (Х. Есенж., Ақ Жай., 8). Д а л б а й л ы кең желең киген бір маска келіп тоқтайды, князь ойланып тұрады (Қ. Аманж., Шығ. жин., 2 т., 401). Ақ таяғын кеудесіне тіреп, қара д а л б а й д ы баса киіп Әлекең тұр (Б. Майл., Шығ., III, 247). қ. күләпәрә, жалбағай. 2. (Қарақ.) түлкі терісінен тігілген үлкен тымақ. 3. (Көкш.) ішін сымнан тоқып істеген батырлардың бас киімі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.