беке

1

Қ-орда., Арал) таяз, шеті бекітілмеген, қоршалмаған құдық. Содан жолда үлкен әкелеріміздің б е к е с і н е бардық Қ-орда., Арал)

2

(Ақт.: Жұр., Ырғ.; Қост., Жанг.; Қ-орда: Қарм., Сыр., Шиелі) қан тастау кезіндегі жылқының терісі тесіліп, қан ағып жүруі. Жаз айында атта б е к е болады (Ақт., Жұр.). Бұған байланысты «бекелеу» етістігі қолданылады. Мына бір аттың тұла бойы б е к ел е п кетіпті ғой (Ақт., Ырғ.). Қызылорданың ыстығында б е к е ауруымен жылқылар жиі ауырады Қ-орда., Шиелі). Сен ала атты кеше ыстыққа қойып, бүгін үстін б е к е қаптап кетіпті (Қост., Жанг.)