- бейапар
- (Алм.: Жам., Кег.) мазасыз, тынышсыз, бейбастақ. Б е й а п а р болсаң болады ақыл ысырап (Алм., Жам.). Әйелің б е й а п а р болса, жұрттың тыныштығынан не пайда? (Алм., Кег.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.